شرح خبرنامه
حکايت کشيش و کشاورز
تاریخ انتشار خبر : 1392/05/06
سال ها پيش ، يک کشيش در جاده اي دور افتاده رانندگي مي کرد. ناگهان چشمش به يک مزرعه ي زيبا افتاد. اين مزرعه واقعاً باشکوه و رؤيايي بود. حصارهاي آن با نظم و ترتيب خاصي چيده شده و کشت هاي آن سرسبز و خرم بود. در انتهاي مزرعه خانه اي سفيد و زيبا خودنمايي مي کرد. دور تا دور خانه و دو طرف جاده اي که به خانه منتهي مي شد با گل هاي زيبا پوشيده شده بود. درختان سپيدار بلند و سرسبز، پشت سر هم در طرفين جاده به صف درآمده بودند و نوک آن ها در آسمان لاجوردي فرو رفته بود. چمن هاي سبز اطراف خانه همچون زمرد مي درخشيد. گويا اين منظره ي باشکوه ، براي تصاوير کارت پستال خلق شده بود.
کمي بعد، نگاه کشيش متوجه سمت راست جاده شد. زمين هاي آن طرف شخم خورده و خاک آن بسيار غني بود. در فاصله اي دور ، کشاورزي سوار بر تراکتور ديده مي شد. او کلاهي حصيري بر سر و لباس کاري کهنه و آبي به تن داشت. دهقان همچنان که شخم مي زد به جاده نزديک مي شد. از آنجا که کشيش عجله نداشت، اتومبيل خود را به کنار جاده کشيد ، از آن خارج شد و به سمت حصار حرکت کرد. به آنجا که رسيد ، ايستاد و از نسيم ملايمي که مي وزيد ، گرماي آفتاب و زيبايي منظره به نشاط آمد.
وقتي کشاورز به نزديک جاده رسيد متوجه کشيش شد که به حصار تکيه داده بود. براي همين ، تراکتور را متوقف کرد ، از آن پياده شد و به آرامي به طرف کشيش آمد. هنگامي که کشاورز نزديک تر شد ، کشيش لبخندي زد و در حالي که برايش دست تکان مي داد ، گفت : " فرزندم ، لطف خداوند شامل حال تو شده که اين مزرعه ي زيبا را به تو عطا کرده !"
کشاورز ايستاد و با دست بزرگ و پينه بسته ي خود دستمال کهنه ي سفيدي را از جيب خود بيرون آورد که پر از خال هاي قرمز بود. او بي آن که چيزي بگويد عرق پيشاني آفتاب سوخته اش را پاک کرد. سپس به آرامي با دست ديگر خود علف بلندي را که در دهانش نگه داشته بود بيرون کشيد.
او در سکوت مدتي به کشيش نگريست و سپس با صدايي آرام و شمرده خطاب به او گفت: " بله پدر روحاني ، حق با شماست. خداوند مزرعه اي زيبا به من عطا کرده؛ اما کاش آن را وقتي مي ديد که به امان خدا رها شده بود! "
ثروتمند زاده شده اي!
باب پراکتر- اميرحسن مکي
نظرات :