شرح خبرنامه
عقده فرشته-فاحشه
تاریخ انتشار خبر : 1392/09/19
عقده‌ي فرشته-فاحشه اولين بار توسط زيگموند فرويد وارد ادبيات روانشناسي شد مبني بر اين که زنان از ديدگاه مردان به دو گروه تقسيم مي شوند: فرشتگان(زنان نجيب، موقر و معصوم) و فاحشگان(زنان بي قيد و بند، بي حيا و جسور).
فرويد معتقد بود اين طرز فکر در مردان از آنجا ناشي مي‌شود که مردها همان عشقي را که زماني نسبت به مادرشان داشته‌اند به رابطه با جنس مؤنث پيوند مي زنند ودر نتيجه دچار تناقض و آشفتگي مي‌شوند. چون تاب تحمل تضاد اوديپ را ندارند (عشقي که به مادر خود دارند را نمي‌توانند با هوس جنسي بياميزند) زن‌ها را در ذهن خود به دو دسته تقسيم مي‌کنند؛ فرشتگان يا زناني که قداستي مادرانه دارند و فاحشگان که مختص روابط جنسي هستند. فرويد در سال 1912 نوشته است : «مرداني که به اين ناهنجاري مبتلا هستند تصورشان از عشق به زن دور از نياز و تمايل جنسي است ولي اگر تمايل جنسي به زن داشته باشند نمي خواهند به او عشق بورزند»
اين مردان نمي توانند بپذيرند که آميزش جنسي لذت‌بخشي را با همسرشان داشته باشند، چرا که از آن شرم دارند. آن ها با خود مي گويند«چگونه مي‌توانم با همسرم اينگونه رفتار کنم؟ او مادر فرزندم است!» از نظر آنان زن پاکدامن آن‌ها فرشته‌اي معصوم است؛ يک قديس که تنها درخور احترام و محبت است و نبايد قداست عشق و رابطه‌ي زناشويي را با رابطه‌ي جنسي بي‌شرمانه آلوده کرد. آن‌ها بر اين باورند که رابطه‌ي جنسي آزاد و بي‌پرده مختص زنان بدکاره است. اين تصور در نهايت ضربه‌ي شديدي را به روابط آن‌ها وارد مي‌آورد و اگر به متارکه نينجامد، طلاق عاطفي را موجب مي شود.
اميرحسن مکي
نظرات :