شرح خبرنامه
عامل برگشت
تاریخ انتشار خبر : 1391/06/21
زندگي سراسر فراز و نشيب است. هر قدر هم که طرز فکرتان مثبت باشد يا بر اوضاع زندگي تان تسلط داشته باشيد، گاه اتفاق مي افتد که حادثه اي تلخ و ناگوار برايتان رخ مي دهد و زمام زندگي را از دستتان خارج مي کند. به قول معروف،چرخ بازيگر از اين بازيچه ها بسيار دارد!
بي شک، تجربه ي بيماري اي سخت که گريبانگير خودتان يا يکي از نزديکانتان شود، از دست دادن فردي که به او عشق مي ورزيد، متارکه، از دست دادن شغل، يا مواردي از اين قبيل ، بسيار دردآور و طاقت فرساست.
بياييد رو راست باشيم! اين اتفاق ها در زندگي همه رخ مي دهند. اين ها بخشي از زندگي هستند و هر قدر هم که در توضيح اين مطلب بکوشيد که « در هر اتفاقي که مي افتد مصلحتي نهفته است» ، از شدت تلخي آن ها نخواهد کاست. اين رخدادها به واقع دردناک هستند. بسيار دردناک! درد ناشي از اين حوادث در قلب و روحتان اثر مي گذارد و همه ي وجودتان را تسخير مي کند. در چنين مواقعي، تکرار جملات مثبت از ناراحتي تان نخواهد کاست.
در اين مواقع است که ناراحتي و حتي افسردگي بر شما چيره مي شود. و احتمالاً احساس خشم يا ديگر علائم ناشي از ناراحتي در شما پديدار خواهد شد. همه ي اين احساس ها درست و صحيح هستند. احساس اندوه، دلتنگي، خشم يا هر احساس حقيقي اي که در شما پديدار بشود، صحيح و قابل قبول است. همان طور که نمي توانيد منکر ترس شويد، نمي توانيد درد و رنج را انکار کنيد. پس ، نبايد منکر اين احساسات شويد ، بلکه بايد به خود اجازه دهيد تا آن ها را احساس کنيد.
بنابراين، سؤالي که اکنون مطرح است اين نيست که آيا بايد احساس ناراحتي و دلتنگي بکنيد يا نه، بلکه اين است که « چه مدت در اين حالت باقي خواهيد ماند؟ » تفاوت ميان مردمي که از حوادث ناگوار گذر مي کنند و به زندگي عادي خود بر مي گردند ، و کساني که اسير اين حوادث مي شوند و ديگر نمي توانند به زندگي عادي خود برگردند ، همان چيزي است که من عامل برگشت مي نامم.
چه مدت طول مي کشد تا به زندگي عادي برگرديد؟ بديهي است که شدت حادثه، رابطه ي زيادي با زمان غلبه بر درد و رنج ناشي از آن و بازگشت به زندگي عادي دارد.
نکته اينجاست: مسئله اين نيست که زندگي گاه به گاه جنبه ي تلخ و ناگوار خود را به شما نشان دهد، بلکه مسئله اين است که چه مدت خودتان را درگير آن واقعه بکنيد. وقتي حادثه ي ناگوار و ويرانگري برايتان رخ مي دهد، مدتي به سوگ بنشينيد اما اجازه ندهيد که اين سوگواري اسيرتان کند. کاري کنيد تا از آن حالت بيرون آييد. به يک گروه حامي بپيونديد، احساساتتان را با يک دوست صميمي و مورد اعتماد در ميان بگذاريد يا در صورت نياز، از کمک افراد متخصص بهره جوييد.
مثلاً ، اگر شغل خود را از دست داده ايد ، شايد لازم باشد زماني را به ارزيابي مجدد اهداف شغلي تان بپردازيد. يا حتي تغيير شغل را مورد ملاحظه قرار دهيد.
وقتي آمادگي پيدا کرديد، مي توانيد با شبکه هاي جديد ارتباط برقرار کنيد. در مراسم اجتماعي حضور يابيد. با افرادي که مي شناسيد رفت و آمد کنيد. بيکار ننشينيد!
يکي از مهمترين نکاتي که هنگام مواجهه با شرايط استرس زا و پر تنش بايد به ياد داشته باشيد اين است که هرگز تنها نمانيد. در عين حال که کمي خلوت کردن با خودتان عادي و حتي ضروري است، تنهايي خطرناک است و به هر قيمتي بايد از آن حذر کرد. پس، در اولين فرصت از خلوت بيرون آييد و با ديگران ارتباط برقرار کنيد. همان طور که اخيراً يکي از دوستان به من گفت: « زندگي براي زندگي کردن است.» برگشت به زندگي بسيار حائز اهميت است. به موقع، ناراحتي سپري خواهد شد.
منبع:زندگي ات را احيا کن!
جيم داناوان- اميرحسن مکي
نظرات :