شرح خبرنامه
کافه اي به نام چرا
تاریخ انتشار خبر : 1393/05/05
« تبليغاتي که از کودکي در معرضشان قرار داريم اين پيام را به ما منتقل مي کنند که رضايت و خوشبختي ناشي از کالاهايي است که به ما معرفي مي کنند. واکنش ما نسبت به اين تبليغات چيست؟ طبيعتاً به خريد بعضي از آن کالاها رو مي آوريم تا صحت تبليغات برايمان معلوم شود.
مسئله اين است که خريدن اين کالاها مستلزم پول است. براي حل اين مشکل، شغلي براي خودمان دست و پا مي کنيم. شايد اين شغل، شغل مورد علاقه مان نباشد، و شايد زماني را که صرف آن کار مي کنيم آنگونه نباشد که دلمان مي خواهد ساعت هاي زندگي مان بگذرد، اما به آن کار ادامه مي دهيم تا بتوانيم هزينه ي چيزهايي را که خريده ايم، بپردازيم. به خودمان مي گوييم اين کار موقتي است و خيلي زود از آن دست خواهيم کشيد و به کار مورد علاقه مان مشغول خواهيم شد.
اما مشکل اينجاست که چون از کارمان راضي نيستيم، و زمان زيادي را صرف آن مي کنيم، نارضايي مان بيشتر و بيشتر مي شود. دور و بر خودمان خيلي ها را سراغ داريم که مي گويند منتظرند در آينده بازنشسته شوند تا بتوانند به کار دلخواهشان بپردازند، و براي آن روز لحظه شماري مي کنند. ديري نمي گذرد که خودمان هم درگير اين مسئله مي شويم ، يعني انتظار موعدي نامعلوم در آينده را مي کشيم که بتوانيم از کار فعلي خودمان دست بکشيم و به کار مورد علاقه مان بپردازيم.
در اين بين، براي جبران اين حقيقت که هر روز وقتمان را صرف کاري مي کنيم که دلخواهمان نيست، به خريدن کالاهاي بيشتر رو مي آوريم، به اين اميد که شايد آنچه در پيام هاي تبليغاتي وعده داده شده است ذره اي حقيقت داشته باشد؛ به اميد آن که اين کالاها رضايتي را برايمان به ارمغان آورند که زندگي کاري روزمره مان فاقد آن است. متأسفانه، هر چه بيشتر مي خريم،؛ قسط و بدهي مان بيشتر مي شود و از اين رو بايد زمان بيشتري را صرف کاري کنيم که سر سوزني به آن علاقه نداريم. به اين ترتيب، نارضايي مان بيشتر مي شود، چون زمان کمتري براي انجام دادن کارهاي مورد علاقه مان در اختيار داريم.»
کافه اي به نام چرا
جان پي. استرلکي
امير حسن مکي
نظرات :