شرح خبرنامه
همراه با جيمز آلن
تاریخ انتشار خبر : 1399/10/04
خود را مسؤول بدانيد
«تا زماني که کسي معتقد باشد برده‌ي عوامل بيروني است، محکوم به بدبختي خواهد بود.» - (آنسان که انسان مي‌انديشد)
يکي از بزرگ‌ترين ضعف‌هاي جامعه‌ي کنوني ما رشد فزاينده‌ي نگرش قرباني يا محکوم بودن است. خيلي از آدم‌ها خودشان را قرباني عوامل بيروني مي‌دانند: «همسر سابقم باعث شد به خاک سياه بنشينم…»، «اگر شرکت اخراجم نکرده بود…»، «اگر آن راننده نپيچيده بود جلوي من…»
هنگامي که ما قرباني اوضاع و احوال، يا به قول جيمز آلن «برده‌ي عوامل بيروني» باشيم، هيچ اختيار و قدرتي از خود نداريم، و خود و زندگي‌مان را تسليم زمانه مي‌کنيم. هرچه بيشتر خود را تسليم زمانه کنيم، روزگارمان بدتر خواهد شد.
آلن در کتاب رهايي از آشفتگي زندگي مي‌نويسد: «شايد اوضاع و احوالتان را از خودتان جدا تصور کنيد، اما وضعيتي كه داريد رابطه‌ي بسيار نزديکي با افکارتان دارد. هيچ‌چيز بي‌دليل رخ نمي‌دهد.»
براي اين‌که اوضاع خود را تحت اختيار درآوريم، قبل از هر چيز بايد خودمان را مسؤول موقعيتي بدانيم که هم‌اکنون در آن قرار داريم. اين براي من سخت‌ترين مرحله بود چون «قربانيِ» درونِ ما نمي‌خواهد اين مسؤوليت را بر عهده بگيرد.
پس از آن‌که اين مسؤوليت را پذيرفتيم، بايد سررشته‌ي افکارمان را به دست بگيريم. البته در آغاز ممکن است اين کار سخت باشد. گاهي به نظر مي‌رسد طبيعت ما چنين است که اول منفي فکر کنيم. اما اين، به دليل عادتي است که در خود پرورش داده‌ايم، و مثل هر عادتي مي‌توان آن را با عادت تفکر درست عوض کرد.
يکي از آموزگاران محبوب من، اِمِت فاکس، مي‌نويسد: «خرسنديِ شما ناشي از كاميابي‌تان نيست، كاميابي‌تان ناشي از خرسندي‌تان است. دلتنگي شما از مشکلتان سرچشمه نمي‌گيرد، بلکه مشکلتان از دلتنگي شما سرچشمه مي‌گيرد. مي‌توانيد افکار و احساساتتان را تغيير دهيد؛ آن‌گاه اوضاع و احوال بيروني مطابق با اوضاع و احوال دروني‌تان تغيير خواهد کرد، و به‌واقع، اين امري است اجتناب‌ناپذير.»
همراه با جيمز آلن
ويک جانسون
اميرحسن مکي
نظرات :